21. Druga runda.

Ferie wiosenne minęły w mgnieniu oka. Z każdym dniem ubywało śniegu i wiosna zagościła już na dobre. Zbliżało się święto Sakury, a co za tym idzie- początek roku szkolnego. Blondynka siedziała spokojnie, popijając herbatę i nie przejmując się biegającym po całym domu Yoh, który na domiar złego co chwila krzyczał.

- Anna widziałaś moje spodnie? A nie już mam! Gdzie jest ta koszula?!

Dopóki szatyn jedynie biegał i skakał dziewczyna jedynie zerkała na niego, jedynak gdy widząc, że zamierza jednocześnie myć zęby, prasować i się ubierać zlitowała się nad biednym narzeczonym.

- Idź się umyj, ja to wyprasuje. – Itako już brała do ręki żelazko, lecz akurat do domu wszedł Manta i wręczyła mu ów urządzenie.

Rozpoczęcie roku odbywało się na auli. Punkt 9 dyrektor szkoły wszedł na scenę i po odpowiednim ustawieniu mikrofonu rozpoczął swoją przemowę. Uczniowie stali i wysłuchiwali co ma im mężczyzna do przekazania. Część z nich miała wrażenie, że co roku jest to samo, jednak delikatnie zmienione. Po 20 minutach rozeszli się do sal. Kasumi od razu złapała Annę, by przywitać się ze swoją przyjaciółką.

- Jak minął pobyt w Izumo?

- Dobrze. – odparła blondynka z delikatnym uśmiechem.

- Ja nic nie robiłam.- przyznała szczerze Hashimoto.- Leżałam i odpoczywałam.

- Yoooh!- usłyszeli słodki głosik. Już po chwili szatynka stała uczepiona ramienia szamana i świergotała wesoło. Anna właśnie miała podejść i zrobić z tym porządek, gdy wyprzedziła ją inna dziewczyna.

- Roxi, czy to jest ten Yoh, o którym tyle mówiłaś?

- Tak Nicole. Yoh poznaj moją młodszą siostrę.- szatyn nieco speszony chciał pomachać młodszej wersji Roxane, lecz ona również zdążyła uczepić się jego ramienia. Umi desperacko starała się uspokoić Annę, lecz jej próby spełzły na niczym, więc dołączyła do stojących z boku Oyamady i Tanaki by w spokoju przeczekać burze. Zaraz do nich dołączyli Ren wraz z Horokeu zaciekawieni takim obrotem spraw.

Blondynka o dziwo wzięła kilka głębszych wdechów i nie zaczęła się wydzierać po siostrach Barthez. Usiadła w ławce za Yoh i jedynie obserwowała rozwój sytuacji, mając w głowie opowieść Keiko.

Z rozmyślań wytrącił ją głos wychowawczyni, która właśnie weszła do klasy. Przywitała się serdecznie z uczniami i od razu przeszła do ważniejszych spraw, dzięki czemu po godzinie były już ustalone dyżury ze sprzątaniem, kilka propozycji do wycieczki szkolnej, jak i do festiwalu przed rozpoczęciem wakacji oraz kwestia samorządu klasowego. Nikt nie kwapił się wybrać kogoś innego poza Ren`em, nie tylko dlatego że byli delikatnie zastraszeni jego Guan Dao, ale jednocześnie poznali się na nim na tyle dobrze, żeby wiedzieć iż nikt bardziej nie pasuje na to stanowisko. Dodatkowo Miyamoto-sensei ogłosiła, że czeka ich pewna niespodzianka, o której dowiedzą się za kilka dni. Po zakończeniu cała grupka stała przed budynkiem opowiadając o swoich feriach. Wkrótce dołączyła do nich Nicole, z zamiarem wtrącenia się do dyskusji i zwrócenia trochę uwagi na siebie, lecz na widok złotookiego zaniemówiła. Roxane urwała w połowie zdania i wpatrywała się w swoją siostrę z nieukrytym zdziwieniem, lecz zaraz potem wróciła do opowieści starając się odwrócić uwagę od głupio wyglądającej młodszej wersji jej samej. Kasumi zanotowała to wydarzenia dokładnie analizując zachowanie tej dwójki, licząc na mały prezent od Jun jeśli jej o tym opowie. W końcu Ren nie wytrzymał i jak zwykle uprzejmie zwrócił uwagę szatynki by przestała się na niego gapić, ta z kolei się zarumieniła i wyszeptała ciche przeprosiny. Horokeu i Yoh spojrzeli na siebie, a na ich ustach wykwitły przebiegłe uśmiechy.

- O co wam chodzi?- zapytał Ren co raz bardziej zainteresowany.

- Myślę, że powinniśmy odwiedzić Jun~nee-san.- wyjaśnił Usui.

- Co? Niby po co?- Tao był już kompletnie zbity z tropu.

- Nie ma mowy! Pierwsza na to wpadłam!!!- do walki rzuciła się Kasumi.

- Ale ja pierwszy zaklepałem!

- Potrzebuje jej pomocy, więc to JA idę!

- Ja też potrzebuję!

Gdy tamta dwójka się kłóciła reszta stała i spoglądała to na jednego to na drugiego, nie wiedząc czy przerwać to przedstawienie. Roxane i Nicole już kompletnie nie wiedziały o co chodzi w porównaniu z resztą. W końcu najszybciej znudziła się Anna, która oznajmiła że idzie do domu, oczywiście z sytuacji skorzystał Tanaka, który za nic nie chciał się odczepić od blondynki i obiecał ją odprowadzić pod same drzwi pokoju. Wkrótce za nimi poszli również Yoh i Manta, który koniecznie chciał przetestować nową grę. Siostry Barthez licząc, że dowiedzą się czegoś więcej zostały i nadal przypatrywały się kłótni kolegów z klasy z kolei Ren starał się powoli wycofać niezauważony, lecz gdy tylko wykonał ruch wszyscy na niego spojrzeli.

- Idziemy do Ciebie!- oznajmili jednocześnie Umi i Horo Horo. Oczywiście Tao protestował i wymyślał milion wymówek kończąc na groźbach, lecz na nic się to zdało gdyż owa dwójka wiedziała, gdzie mieszka. Jednak Ren się nie poddał i postanowił zgubić ich w tłumie, klucząc tylko sobie znanymi uliczkami, co niestety nie wyszło mu najlepiej gdyż kiedy dotarł pod wieżowiec Umi i Horokeu czekali już na niego. Niestety jako że nie mieli umówionego spotkania, bodygourd nie chciał ich wpuścić do środka, co dało nową nadzieje dla Ren`a, że może ich tu zostawić, a nawet zakazać wstępu. Niestety cały jego plan legł w gruzach gdy usłyszeli głos panienki Tao.

- A co wy tu robicie?- zapytała się ze szczerym uśmiechem jak to miała w zwyczaju.

- Interesy.- nie takiej odpowiedzi spodziewała się usłyszeć i to z usta obojga.

Wprowadziła ich do środka i już po kilku minutach siedzieli w salonie popijając świeżo wyciśnięty sok z pomarańczy.

- Jakie interesy?- zapytała w końcu Jun. Pierwsza do odpowiedzi wyrwała się Umi, korzystając z tego że jej kolega właśnie połykał napój.

- Ren ma dziewczynę.- oznajmiła, wiele mijając się z prawdą, jednak skutek był odpowiedni. Wręcz widziała jak zielonowłosej uszy się za trzęsły na te słowa.

- Nie mam!- oczywiście zaprzeczenie padło ze strony złotookiego, lecz nikt się tym nie przejął.

- Kto to?- Jun w momencie wyciągnęła nie wiadomo skąd notesik i wyczekiwała na podstawowe informacje. Umi niczym z karabinu podawała wszystko na temat Nicole, co niestety tylko wiązało się z wyglądem, gdyż dopiero dzisiaj zdążyła ją poznać.

- I najlepsze na koniec… Nazywa się Barthez.- oznajmiła dumna z siebie.

- Barthez?- powtórzyła Jun próbując sobie przypomnieć skąd kojarzy to nazwisko.- Ren czy my czasem z nimi nie współpracujemy? Louis Bathez!- krzyknęła uświadamiając sobie kto to dokładnie jest.

- To jej tata.- dodała Umi kiwając głową, na znak że Jun zgadła. Jako że Usui poczuł się pominięty dodał swoje trzy gorsze:

- Chodzimy z jej siostrą do klasy.

Następną rzeczą jaką wiedział Ren było to że Jun zasypała go milionem pytań i pretensji odnośnie jego ‘dziewczyny’, nakręcała się co raz bardziej wymyślając niestworzone scenariusze niemalże wybuchając płaczem, bo jej młodszy brat nie poprosił ją o radę. Umi nie wiedziała kogo jest jej bardziej żal Ren`a, którego zapędziła w kozi róg, czy Jun bo musiała jej jeszcze wyjawić że Nicole dopiero będzie jego dziewczyną jak się postarają.

- Jun~nee-san…- zaczęła nie śmiało, co nie zwróciło jej uwagi.- Tao-san!- krzyknęła po raz kolejny, co dopiero poskutkowało.- Tak właściwie to… noo…- zmieszała się.- To przesadziłam troszkę…

- W jakim sensie?

- Nicole nie jest dziewczyną Ren`a… Ale gdybyś widziała jak na niego patrzyła! W dodatku wasze firmy współpracują, no a Ren odezwał się do niej a nie zignorował jak wszystkie inne dziewczyny!- wytłumaczyła się szybko. Tao odetchnął z ulgą, ciesząc się że Umi posiada coś takiego jak sumienie i wyjaśniła jego siostrze jak sytuacja naprawdę wygląda. Niestety nie mógł tego samego powiedzieć o swoim przyjacielu.

- Pomożemy Ci ich zeswatać, ale również potrzebujemy pomocy.- Usui poczuł się jak biznesmen proponujący ofertę wartą górę pieniędzy.

W tym momencie Ren nie wytrzymał i nie przejmując się konsekwencjami zaatakował niebieskowłosego. Tradycyjna gonitwa, do której każdy zdążył się już przyzwyczaić nie zrobiła na dziewczynach żadnego wrażenia, a gdy zniknęli im z oczu w jednym z pokoi, mogły spokojnie obmyślić plan.

- Wspominałaś, że potrzebujesz pomocy.- powiedziała panna Tao, gdy poszczególne etapy były już ustalone.

- Tak. Jest ktoś na kim mi zależy…

Jun wysłuchała całej historii uświadamiając sobie jak bardzo Kasumi analizuje wszystko co jest związane z uczuciami, prawie tak jakby rozwiązywała jakiś problem matematyczny. Oczywiście obiecała jej pomóc, początkowo dając kilka rad co może zmienić w swoim zachowaniu by dać do zrozumienia tej osobie co się dzieje.

- Umi-chan…- zagadnęła gdy brunetka już się zbierała do wyjścia.- Pamiętaj, że nie zawsze układa się po naszej myśli.- dodała jeszcze, na co dziewczyna tylko przytaknęła.

Droga do domu dla Anny była niezmiernie męcząca, ze względu na trajkotanie Daisuke, co doprowadziło do tego, że zaczęła się zastanawiać czy lepiej będzie użyć prawego czy lewego sierpowego. Jak zwykle przed wybuchem agresji uratował ją jej narzeczony, który wraz z Mantą dogonili ową dwójkę, zupełnie niszcząc przy tym plany Tanaki. Yoh rzucił temat drużyny Kendo i nowych nabytków z pierwszych klas, co skutecznie podziałało na męską część, dzięki czemu blondynka mogła niepostrzeżenie zniknąć z pola rażenia jej adoratora. Zaszyła się w kuchni, przygotowując i po części odgrzewając obiad, jak zwykle w 100% zdrowy i dietetyczny. Trening Yoh został ograniczony do 3 razy w tygodniu, ze względu na zajęcia kendo, na których trener również wyciskał z nich 7 poty, za nic nie chcąc oddawać tytułu mistrza. A turniej się zbliżał wielkimi krokami, w końcu do końca czerwca zostały tylko 3 miesiące. Sporządził nawet dla swoich najlepszych zawodników indywidualny plan ćwiczeń, by wzmocnić ich atuty i zniwelować słabe punkty, co dla szamanów nie było w zasadzie niczym nowym. Zupełnym przypadkiem karteczka z rozpiską treningu Yoh wpadła w ręce Anny, choć chłopak starał się ją naprawdę dobrze ukryć, co zaowocowało kilkoma poprawkami. Poza tym pozostawała kwestia treningu z Amidamaru. Skoro Hao potrafił to ty też, jesteście bliźniakami.- to był jej główny argument podczas katowania go ćwiczeniami związanymi z nowymi technikami, które z resztą były bardzo wymyślne i niejednokrotnie skomplikowane.

Ona sama natomiast również miała pełne ręce roboty, gdyż tak jak zaplanowała, stanowisko przewodniczącej szkoły przypadło właśnie jej. Dlatego niejednokrotnie zdarzało się, że wychodziła ze szkoły ostatnia. Jednak to zaszczytne miejsce miało również swoje plusy jak np. to że wiedziała wszystko zanim informacja została podana do obiegu wśród uczniów.

- Ufam, że zaopiekujesz się nimi.- powiedział dyrektor po spotkaniu informacyjnym z samorządem, patrząc na Annę.

- Oczywiście.- odparła, a na jej ustach pojawił się delikatny uśmieszek, gdy patrzyła na zdjęcia dwójki nowych uczniów.

Miyamoto-sensei nie potrafiła opanować swoich uczniów gdy nadeszła godzina wychowawcza, więc do akcji wkroczył Ren, który stał przy biurku obok nauczycielki. Anna została przez nią wysłana na dziedziniec by przyprowadziła ową niespodziankę.

- Będziemy mieć dwójkę uczniów z wymiany międzynarodowej. – oznajmiła uradowana, że to właśnie do jej klasy przydzielono nowych studentów. Dodała jeszcze kilka zdań na temat samego programu wymiany, lecz oczywiście nikt jej nie słuchał. Każdego bardziej interesowało, kto to będzie, jak będą wyglądać, chłopak czy dziewczyna. W ciągu tych kilku minut zdążyły się pojawić takie plotki i domysły, że biedna Miyamoto zwątpiła w swoich uczniów, to wszystko brzmiało co najmniej tak jakby uczniowie z zagranicy stanowili cywilizacje pozaziemską.

Pierwszy w ławce drgnął Ren, zaraz za nim obruszył się Yoh, do Horokeu dotarło nieco później jak tylko odlepił swój wzrok od Usagi siedzącej trzy ławki dalej. Manta dopiero zobaczył, że coś jest nie tak jak usłyszał chichot swojego najlepszego przyjaciela. Wówczas drzwi do klasy się otwarły i trójka uczniów z Anną na czele wkroczyła na podest pod tablicą.

- Nie wierze…